Bendeki tüm vuslatlar/ayrılıklar seni vuruyor

Bendeki tüm vuslatlar/ayrılıklar seni vuruyor

Sanma ki gurbet akşamlarında bir başımayım

Giysilerde, güzgülerde, gizlilerde hep sen varsın

Öyle dolduruyorsun ki beni

Bir avuntuya yer bırakmadan

Yüreğimi avuçlarına bırakıp gittim diye o şehirden

Gözlerini yıldızsız gecelere teslim etme

Bir boşluğa akıtma saçlarını

Acının yordamını bilerek geldim sana

Kaldırımlarında çocukların oynamadığı

Bir sokak kadar mahzun

Yapraklarını dolu vurmuş

Bir asma kadar çaresiz değiliz hâla

Kimselere gölge etmeden

Güneşi avuçlamaya çalışıyoruz

Yaşama gırtlağından tutunmaktır

Bütün mücadelemiz

Turnaların göç ettiği mevsim bizim değil

Yıllarını dört zamana bölmüş insanların sonbaharıdır

O şehirde gülmeyi bilen boyacı çocuklar oldukça

Biz tüm zamanı hüzünlü şehrin efkarlı sakinleri olmayacağız

Aşka burun kıvırmayan halimizle

Bizi de çekecek bir kahır buluruz elbet

Sen başka illerin hasret çektiği…

Göğsümde seni çağıran bir damar var

Beni bir tebessüm gibi ser dudaklarına

Aşkın yükünü bilerek sevdim seni

Bahçesinden koparılmış çiçek olmayı kabul edecek olsaydık

Bir güzelin saçlarına takılmaya itirazımız olmazdı

Bir kelebek yarası gibiydi solukların

Derin izler bıraktıyordu yüzümde

Bir gelinciğin yaprağına tutsak al gibiyim şimdi

Armağan edilecek tüm tebessümleri ateşe verip

Biz bu hayattan bir şeyi ödünç olmayacağız

Ellerimizi bir gece önceki düşte unutmasıydık eğer

Bize karşı şimşeklenen korsan sözcüklere

Bıçak gibi sokuluverirdik bir yerinden

Hükmü bilinmedik bir zamana bekletilse de sevdamız

Bendeki tüm vuslatlar/ayrılıklar seni vuruyor

Hükümsüz zamanı bilerek kaldım sana

Bekir Kale Ahıskalı

1 Ekım 2008

Sinhare yi Beklerken 38