Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Ağlarım, yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Sesinin hıçkırıktan sütunlarını yıkma kulaklarıma

Gülemem bir daha, bu kadar derinden yaralıyken

İçine kapama sana damar damar susayan yüreğimi

Sevemem bir daha, seni ağlarken gören gözlerimi

Bedenimi arsızca esen yele ver de ele verme beni

Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Ağlarım....yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Zakkumlar dökülsün yüreğime baykuş gagasından

Kabaran denizler kapsın yüzme bilmeyen kalbimi

İstersen sürgün et, bir yolculuğa daha başlat beni

Sana geldiğim kadar uzun sürmez bu dönüş çilem

Eriyeyim hastanın dudağında tükenen soluk gibi

Bu mermerden yalnızlıkları da eritirim bağrımda

Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Ağlarım....yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Gölgesine yuva kurdum varlığındaki yokluğunun

Ellerimi parçaladı içimden sözcüklere dökülüşün

Kırlangıç kanadı kadar mahremin kalmasın istedim

Kaç harita yıprattım gözlerimde sana geleyim diye

Acıyan yanlarım da oldu yanılgılarımın yanığından

Bedenin değil beni sevdaya gebe koyan ne de ellerin

Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Ağlarım....yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Bize suskunluk erdeminin suçunu yüklüyorlar

Darağacında bekletiliyoruz suçumuzu bilmeden

Ölesi yalnızlıklara gebe bırakılırken kirpiklerimiz

Nice umutlar taşıdı yüreğimiz hepsi de imkansızdı

Yılmadık beynimize çöreklenen kıpırtılı acılardan

Yeter ki müstehcen bir yanılgı denilmesin bu aşka

Bana gülüşün lazım, gözlerin bahanedir

Ağlarım....yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Al yanaklım… gülen yüzüm… gül yüreklim

Yine yıldırımlar çakacak gibi durmasın  gözlerin

Gözlerini hasretinden eriyen gözlerime çevir de bak

Bana gülüşün lazım , gözlerin bahanedir

Ağlarım… yüklü bulutlar gibi öyle bakma yüzüme

Bekir Kale Ahıskalı

 2008

Sinhare yi Beklerken 36