Kelebeği ateşe götüren şey neyse
İnsanı insana aşık eden şey odur
Aşkın bir rengi eksiktir insanda
Bir de kara toprağın soğuk bağrı
Yüreğiyle, ayağıyla gider bunlara
Gelen yıl kovalarken giden yılı
Topraktan bir nida.. işte o çağrı
Ateşler söner kanatlar yanınca
Acılar da kalmaz canlar çıkınca
Kelebekler uçarlar kendi kararlarınca
Hayat onlarındır gün akşam olmadıkça
Bekir Kale Ahıskalı
Sinhare yi Beklerken 35
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder