Merhaba Sinhare
Yağmurlu bir kış günü, dışarıda çiseleyen yağmura inat
, içimde öylesine yaygın bir yangın varki dünyayı yakacak gibi. Sancılanıyorum sebebini bilmediğim, masumca olan adımlarımdan. Sancılanıyorum sana açılan kapıları bir bir kapatıyor olmandan.
Ben sevilmemekten değil Sinhare anlaşılamamaktan ölürüm. Ben konuşken değil susarken ölürüm. Hayat ve şüpheler de beni yeterince susturmaya başladılar bile.
Ah çocuk!
Acıların acılarımsa eğer
Sancılarım çekilmeye değer
Bekir Kale Ahıskalı
Lebibeye Mektuplar 202
Susarken ölmek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder