29 Aralık 2010

Göğsüne bir nem düşer

Göğsüne bir nem düşer


Odana süzülen gecenin kulaklarında
Bir kapı gıcırtısı kadar yer tutamıyorum
Ellerinden kayıp giden köpük misali
Yalnızlığımın eteklerinden süzülüyorum
Sokakları süpüren yağmurlar gibiyim
O an sevilecek
Sonra unutulup gideceğim
Yine ayrılığın baharı gelecek
Ben bu yalnızlığımla bir güne, bir yıla sığamayacağım
Sense kendine katamayacaksın beni


Ben Aralık çocuğuyum
Hazanı örten benim
Bu yüzden senden daha suskunum
Seni Şubat doğurmuş
Benden daha yakınsın bahara
İlkini başkasının söylediği
Kulluğuna bakire sözlerimin
Sinesini aç bak
Koca bir yalnızlığın yüzünde
Sığ tebessümler gezinir
Bağrında gizlenense kahırdır


Bu uzaklık tekin değil
Sana dair yaşamadığım çok şey var
Belki de kendine itiraf edemediğin bir yanılgıyım
Bakışlarımızdan ne artırabildik ki
Bir avuç içtenlikten başka
İnsan tarif edemiyor
Öpmediği dudakların tadını
Bir gece kaç dudak boyu yoldur
Bir tende ayışığı nasıl durur
Yatak dolusu terleme nasıl olur
Bunu hiç bilemiyor
Çözdükçe düğümlenir iplik
Her göz kendi rüyasını görür


Bu ayrılığın harcını iyi kardılar
Seni en uzağıma yazmışlar işte
Son ah!..ımı da az önce çektim
Umudumun bedelidir hasret
Saçlarımda ağaran sabırdır
Yarım kalan şiirlere benzetiyorum bizi
Eskiye meze olan yeni-yiz biz
Kimse değil biz besteledik bu uzaklığı
Tepesi atmadıkça bir eskinin
Ben hep yeni kalırım sende

Kör olası gözlerim
İçerden bakan gözlerini hiç görmediler
Göğsüne bir nem düşer
…ve sinelerin
içerden bakan gözlerin olur  senin



Bekir K Ahıskalı
Şubat 2009
Sinhare yi Beklerken 36

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder