Dikişler

Dikişler

Merhaba Sinhare


Epey zamandır sana yazamadım. Hem kalemi elime almaya kudretim yoktu hem de yazabileceklerimi buraya aktaracak kudretim.

Dün dikişlerimi aldırdım. Dikişleri alan arkadaşa ısrarla alman gerekmiyorsa kalsınlar pazartesi alırsın dememe rağmen "hocam bu benim mesleğim hiçbir dikiş yedigünden sonra işe yaramaz" demesiyle ikna oldum. Bir yandan dikileri alırken bir yandan da hocam yaranız iltihap kapmış bir uzmana görünmelisiniz demekten geri durmadı. Ben de kendilerini dinleyerek cildiye kısmına çıktım. Doktor muayene eder etmez dikizleri almakta acele etmişsiniz dikişler erken alınmış diyince ben pansumancı arkadaşla aramızda geçen konuşmalardan bahsettim. Doktor bana bir antibiyotik ve bir merhem yazarak yolcu etti. Eve gelinceye kadar hatta gece yarısına kadar bir sorunun olmadı. Çok rahattım. Taki gece bir de uyandığımda ağrılarım vardı. Önce sabredebileceğimi düşündüm zaman geçtikçe dayanılmaz hal alıyordu. Sabaha doğru altıda da uyumadığımı biliyorum. Validem endişelendi ama ben hava ışısın doktora yeniden gideriz diyerek geçiştirdim.  O saatlerde uyumuşum saat 10 gibi uyandığımda rahatlamıştım ve aşırı derecede terlemiştim. Kıyafetimi değiştireyim derken yaramda kanama olduğunu iltihabın boşaldığını bu sebeple rahat uyuduğumu anladım.

Şimdi ise yaramı yeniden pansuman yaptırdım ve günde iki kere pansuman yaptır uyarısına uymak için akşam beşi bekliyorum.

Yeni yılın ilk mektubu böyle olsun istemezdim. Daha bir içaçıcı, daha aşkımı daha iyi anlatan şeylerle dolu olmalıydı. Sanırım aşkın içinde bunlarda var.. Yeni yılını tebrik ediyor alnından ve avuçlarının içinden öpüyorum.


Bekir Kale Ahıskalı
Lebibeye Mektuplar 2004
Dikişler


Not: Kaderin garip bir tecellisis. Bu mektubu yayınlayacağım zaman Sinhare sanal ortam da karşıma çıktı ve beni epey sorguladı. Siyabe yi sordu. Anlatmaya çalıştım.Ama başaramadım. Bir adam neden bunu yapsın ki ama o henüz bunu anlayacak kadar sevmeyi bilmiyor olmalı. Başka da bir diyeceğim yoktur. Yaklaşık altı gündür ilk defa bu ortama geldim. Sürekli buradaymışım gibi muamele görmek beni üzüyor.