Sen ebedi hayalim, ezeli rüyamsın
Merhaba Sinhare
Bugün yeni yılın ikinci günü. Ben yine sevdalı ben yine tutkun ve ben yine çaresiz. Ben hayatta en zor şeyin safiyane bir aşk olduğunu düşünürdüm. Şimdilerde anladım ki hayatta en zor şey aşık olmak değil aşkını gönlünde yaşatmak da değil en zor şey aşık olduğunu karşındakine anlatabilmekmiş.
Sanıyorum insanlar nasıl bu kadar çok sevilebildiklerine kendileri bile inanmak istemiyorlar. Hayatta çoğu zaman konuşmaya değer bulmadığım için sustuğum mevzular ve ortamlar olurdu insanlar suskunluğumu merak ederlerdi ben de geçiştirir ve saatlerce süren toplantıları bir kelime etmeden tüketirdim. Bilirdim ki karşımda bulunan topluluk anlatacaklarımdan bir kelime daha nasiplenecek bir topluluk değildir. İnsanlar önce inanır sonra dinlerlerse onları ikna edecek hiçbir kuvvet yoktur. Biliyorum ama sen yine de anlat bakalım diyen hiç bir kimseye sarfettiğim bir dakikam olmamıştır. Eğer bir çaba harcadıysam o insanın benim için çokşey ifade ediyor demektir. Sen hariç herkes sana dair sevdamı biliyor Sinhare.
Seni sevmenin yaşanabilecek en güzel duygu olduğunu defaaten zikretmişimdir. Dünyanın en güzelini ben seviyorum Sinhare
Sinhare
Gece 02 00 ye kadar uyuyamadım işin enteresan tarafı ne bir ağrım ne de bir sızım vardı. Yara iyileşme sürecine girdi. Sanırım tam bir hafta sonra ameliyat izinden başka birşey kalmayacakmış. Umarım öyle olurda bende sevdamı adam gibi çekmeye devam ederim.
Sen ebedi hayalim, ezeli rüyamsın
03.01.2011
Bekir Kale Ahıskalı
Lebibeye Mektuplar 204
Sen ebedi hayalim, ezeli rüyamsın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder