Ne çok şeyimiz ortak. Aynı vatanın topraklarını paylaşıyor, aynı suları içiyoruz. Aynı ışığı tüketiyor, aynı karanlıkla savaşıyoruz.
İnsanın içindekileri sıralayacak bir fihrist olsa benim içimdekilerin fihristi tek bir satır o da "Lebibe" şeklinde olacaktır. O kadar içimdesin ve beni o kadar dolduruyorsun ki. Her insanın yarında dair ümitleri ve düşleri vardır. Benimkiler sadece ve sadece yaşıyor ve mutlu olmandan öteye gidemiyorlar. Bundan sebep kaçıp gitmek istiyorum. Beni anlamıyorlar benim kaçışım kendimden. Bütün bu mücdelemden habersizsin. Bir bütünü tamamlamaya çalışan belki de en önemli parçası olduğunu da biliyorum. O bütünde bana yer olmadığını da biliyorum yine de kendimi ikna edemiyorum. Bilsem ki içimi senin doldurduğunun yarısı kadar doldurabilecek bir güzellik var ve siddin sene koşarak fizanda ancak bulabileceğim inan an kaybetmeden yola koyulurdum. Öyle bir güzellik olabileceğini sanmıyorum. İçimdeki bu yangını söndürebilecek olan dudaklarındır.
Renklerimizi çoğaltmayı önermeyi düşündüm. Uzak diyarları bu ulaşılmaz tuvaline nasıl ulaşabileceğimi bilemiyorum belki de. Zaman zaman suskunluklarım fısıltılara, fısıltılarım söylenmelere dönüşüyor. Bu söylemler haykırışlara dönüştüğünde ne yapabileceğimizi, hangi diyara kaçmam gerektiğini düşünemiyorum bile. Susmayan bir avazı kaynağından kurutmalı belkide kalbimi söküp atmalıyım. Bunu sensiz yapabileceğimi sanmıyorum. Çünkü içinde sen varsın.
Seni yaratana binlerce kez şükrediyorum. Bebeklerinden ayışığı geçen gözlerine hapsolmak istiyorum. En güzel yolculuklar orada olacaktır. Kaçmamayı başarabilirsem eğer nasıl istiyorsan öyle olacak her şey.
Dün içimdeki bir hayaldin, erişilmezdin.
Bugün varsın ve vazgeçilmezsin
Yarın bütün akabelerine erişmiş ve geçmiş biri olarak bir soluk mesafesi yanında olacağım.
Bütün savaşım ve mücadelem ilerisinde ölümden başka ayrılık beslemeyen bir beraberlik için. 15.06.10
Bekir Kale Ahıskalı
Lebibeye Mektuplar- 108
Nasıl İstiyorsan öyle olacak her şey
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder