28 Aralık 2010

Biz içinde çiçekler açacak olan bir yangınız

Biz içinde çiçekler açacak olan bir yangınız


Kalıcı bir anı gibi
gülüşlerini içime seriyorum
Solmayacak bir şafak rengine
boyuyorum kendimi
Yanaklarımda
kırmızı gelincik tarlaları açıyor
Dudaklarımda
ceylanları ürkütmeyen ıslıklar var
Adını her anışımda
burnumun ucu kızılcıklanıyor
Bir rüzgarca savrulup
Tökezlenmekten korkuyorum
Ben düşersem…
...ve sen gidersen…
Peşin sıra susarım
Kasem olsun ki susarım Sinhare

Ne olur ellerimi bırakmaktan sakın…
Adını zikreden dudaklarım lal olur sonra


Susturulmaya çalışılan umutlarımın neresine sarılsam
Sıtmalı bir beden gibi
her yanım titremeye başlıyor
Hüzünlerini yeniden mayalarlar diye
Seni bildik yakınlıklarına terk edemiyorum bir türlü
Her seferinde bir kuşku dövüyor aklımın sınırlarını
Göz kapaklarım kapansın diye
Geçmişimizden balyozlar indiriliyor yüreğime
Yine de ben
kanayan bir gelinciğin ağıtı olamam
Ben kanarsam…
…ve sen gidersen…
Peşin sıra ağlarım
Kasem olsun ki ağlarım Sinhare

Ne olur ellerimi bırakmaktan sakın…
Güzelliğini gören gözlerim kör olur sonra


Senle başlanan günlerimizde acı olmaz
Göz perdelerimiz aralanırken utanırdı
Hiç görememiştik çıplak tenlerimizi
Utangaçtı bizim mutluluklarımız
Gecenin öteki yüzünde
Bizi neyin beklediğini bilmeden
Meltemlerle örterdik yüzümüzü
Yaşanmadık bir şeyler kalmasın diye geriye
Ömrümüzden onca eksileni
Bir gecede yerine koymaya çalışırdık
Biliyorum kıştan çıktı dalların,
…kar yorgunusun ama
Seni tamamlayamazsan…
…ve sen gidersen…
Peşin sıra eserim
Kasem olsun ki eserim Sinhare


Ne olur ellerimi bırakmaktan sakın…
Saçlarını savuran rüzgar ar olur sonra


Yazgılarımıza tutunup
Benden kaçırdığın bakışlarını arıyorum
Ayaküstü gönül almalarla yürek yatışmıyor
Gözlerindeki sevgiye sığınmak istiyorum
Geçmişimiz kelepçeyle bağlı ayaklarımıza
Geleceğimiz yemlenen kuş ürkekliğinde
Hep gecikilen yerde başlar ya pişmanlıklar
Karamsarlığımızı onamasın geçmiş yanımız
Biz içinde çiçekler açacak olan bir yangınız
Ben tutuşursam…
…ve sen gidersen
Peşin sıra yanarım
Kasem olsun ki yanarım Sinhare

Ne olur ellerimi bırakmaktan sakın…
Güller açan bahçemiz har olur sonra


Sen sevmenin ben hayatın yabancısıyız
Gözlerinde üşüttüğün
Bana söyleyemediğin ne varsa
İmgeler giydirmeden söyle
Bir sensizlik daha çoğalmasın içimde
Külleri göğsümde uçuşan yangınlar bırakma
Yüzünde tebessüm eksik olmasın
Sabahın tehir edildiği zamanlardan
Ödünsüz bir yaşam getiremezsek birbirimize
Üzerimize daha güneş doğmadan
…ve sen gidersen…
Peşin sıra gülemem…
Kasem olsun ki ölürüm Sinhare


Ne olur ellerimi bırakmaktan sakın…
Bir daha kavuşmamız zor olur sonra

(Sinhare Bir tebessümün için ömrümü takas ederim)


Bekir Kale Ahıskalı
Temmuz 17 2008
Sinhare yi Beklerken 9

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder