I
Bir kadın büyüyordu
Hüznünü yaşamak için
Aşkı ne tatmış, ne tanımış
Tattığını, tanıdığını sanmış
II
Ayakları tutmayan yel misali
Güneşin zerresini görse
Koşarken çatlayıp kalmış
Atın yelelerini sallayıp durur
Dağa, taşa haykırılmak ister
Yeni gelmiş vahyin ilamı gibi
Her seven biraz mecusidir
Tapınır alevli dudaklara, bedene…
III
Elemli geçmişin acı hatıraları
Yaşanacak mutluluklara zehir akıtır
Yapraklarını bir bir döker cüzamlı gibi
Başkaları için yaşamaya başlayınca beden
Sevdanın yaşananı gizlenir dudak ardına
Yaşanamayanı aşikar olur, el dudağında
IV
Öpmeye…
Yürümeye…
Konuşmaya…
veya gülümsemeye…
Senin en güzel olduğun anlar
Bir şeye hazır olduğun zamanlar
V
Seni düşünmek,
Senden habersizce düşlemek
Ansızın bastıran yağmur serinliğinde ıslaklık
Düşümde ellerini görmek yüzümü okşarken
Saçlarını yıkadığın kaynaktan sular içmek
Ayak izi bıraktığın topraklara yüz sürmek
Senli düşlerde sızıp kalmak senden gizlice
Uyanıp sana sarılır gibi bir kitaba sarılmak
Birbirimizi her düşündüğümüzde
Hayat mutlu geleceği haber verircesine göz edecek
Dudaklarımıza aşkı açığa vuran sözler yerleştireceğiz
Gecelerimiz yeni sevişilmiş bir yatak ferahlığında olacak
Ben saçlarının arasından gökyüzünü öpeceğim bir yandan
Diğer yandan sana göğsün kadar beyaz isimler giydireceğim
Dudaklarımı yerel bir saatle dudaklarına kilitlediğimde
Bir ateşi neden öptüğümü merak edecekler
Herkes seni bilmek isteyecek Sinhare
(Sinhare sen benim en güzel düşümsün)
Bekir K. Ahıskalı
Haziran 24 2008
Sinhare yi Beklerken 14
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder